کود و انواع آن

میوه‌های ریز، زردی و ریزش برگ‌ها، کاهش عملکرد در غلات و یا شکل نامناسب میوه و عمر ماندگاری کوتاه میوه‌ها اغلب نشان از کمبود عناصر موردنیاز گیاه است. این یعنی باید به دنبال راهکار برای جبران این عوارض بود و برای حل آن قدم برداشت.
کود کشاورزی به‌عنوان ماده‌ای طبیعی یا سنتزی از چندین دهه قبل در ایران معرفی و وارد بازار کشت و کار کشاورزان خرده و عمده کشورمان شد. در واقع کود به خاک یا بافت گیاه افزوده می‌شود تا یک یا چند ماده غذایی موردنیاز برای رشد و نمو گیاه را فراهم کند.
به عبارتی دیگر به هر نوع ماده معدنی یا آلی یا بیولوژیک که دارای عناصر غذایی باشد و باعث بالابردن حاصلخیزی خاک و همچنین با تیمار گیاهی باعث افزایش عملکرد کیفی و کم محصول شود کود اطلاق می‌شود.
مصرف موادی مانند خاکستر، کود حیوانی و غیره به‌عنوان کود از قدیم رایج بوده است و تاریخچه آن به صد و اندی سال گذشته برمی‌گردد.
ایرانیان نیز از گذشته باهدف افزایش محصول از کودهای شیمیایی استفاده می‌کردند اما با گذر زمان و آشکار شدن مضرات استفاده بی‌رویه از این کودها بر روی انسان در اثر استفاده از این محصولات، کاربرد کودهای شیمیایی کمتر شد و صحبت از کودهای دامی و زیستی به میان آمد.
کودهای کشاورزی به سه دسته 1-شیمیایی 2-آلی 3-بیولوژیک یا زیستی تقسیم می‌شوند.
با تهیه کود عناصر موردنیاز گیاهان باتوجه‌به اینکه در بخش عناصر پرمصرف و یا کم‌مصرف قرار داشته باشند، تأمین می‌شود.
عناصر پرمصرف در مقاله‌ای با عنوان عناصر ماکرو یا پرمصرف معرفی شده‌اند.
عناصر کم‌مصرف نیز شامل آهن – روی – منگنز – مس – بر هستند که در کیفیت محصول نقش بسزایی ایفا می‌کنند
استفاده از کود اگر طبق نیاز خاک و تحت‌نظر کارشناس کشاورزی صورت بگیرد احساس رضایت زیادی در کشاورز و باغدار ایجاد خواهد کرد. افزایش رشد شاخ‌وبرگ، تولید گل بیشتر، افزایش کیفیت محصول، حفظ سلامت و افزایش مقاومت گیاه در برابر آفات و بیماری‌ها در اثر تأمین مواد موردنیاز گیاه و استفاده از انواع کودهای کشاورزی به دست می‌آید.
بهتر است انتخاب کود طبق شرایط باغ یا زمین زراعی و همچنین نتایج تفسیر آزمایش‌ها خاک باشد تا در جهت رفع نیازهای واقعی و درست گیاه تصمیم گرفته شود.